Ga als een rivierDe bergen waren begroeit met groene, kaarsrechte dennenbomen, soms waren ze kaalgeslagen en toonden ze die rotsachtige verweerde kleuren. Meestal kronkelde er een smalle weg omheen en stroomde aan de andere kant van de weg helder, blauw water over grote stenen. Ga als een rivier, dacht ik terwijl we erlangs reden. Wat een treffende titel van een geweldig boek dat ik deze vakantie las. Een boek dat bol staat van de symboliek. ‘Ga als een rivier’ betekent veel meer dan je alleen maar laten meevoeren op de stroming, want onderweg pik je net als het water van alles op: ervaringen, emoties, dromen.Pot vol dankbaarheid‘s Avonds keek ik naar de flikkerende lichtjes van Lausanne aan de overkant van het Meer van Genève. Ik luisterde naar de krekels en naar de dobbelstenen die over de tafel rolden voor nog een potje yahtzee. Dankbaarheid kolkte als een kleine tornado in mijn hart. Ik overdacht dat mijn zegeningen dit jaar niet op een hand te tellen zijn. Zo gingen we vrij van welke coronabeperking dan ook meerdere keren op vakantie en zelfs naar de Formule 1 in Oostenrijk. Mijn tweede boek kwam uit en vervolgt zijn weg naar de bibliotheken. Ik mag de mooiste boeken redigeren voor Paris Books waarbij al meerdere verhalen over China mij wisten te vinden. In de Efteling vierden we nog maar eens het vijftigjarig huwelijk van mijn ouders en deze keer met de complete familie. Nynke Mirte slaagde voor haar vwo, Marrit en Wen gingen over naar de volgende klas, Wen werd Nederlands kampioen in zijn klasse bij het turnen en dan heb ik het nog niet eens over ons dagelijks geluk: allemaal gezond, een prachtig dak boven ons hoofd, lieve buren die steeds weer op onze kat passen, mooie wandelingen die ik met mijn zusje maakte over het Friese Kustpad, feestjes die we vierden, dat iedereen lekker aan het werken of leren is, gezelligheid met vrienden en familie.
Het kan niet altijd zomer zijnTijdens die mijmermomenten, waarin ik me realiseer dat er zo veel is om dankbaar voor te zijn, voel ik soms ook tranen komen en weemoed, omdat mooie dingen voorbij gaan. Deze vakantie kwam het ook omdat ik eindelijk weer even rust had en niks hoefde. Daarbij dacht ik met een glimlach terug aan mijn eigen boek: ‘Het kan niet altijd zomer zijn’. Venna, de hoofdpersoon in dat boek, wil maar één ding: een relaxt leven. Langzaamaan was bij mij de drukte weer in dat leven geslopen, al was het wel van een rit die ik zelf had uitgekozen. Mijn vader vertelde mij eens: ‘Het is een uitnodiging, Tirza. Je hoeft niet overal naartoe te gaan.’ Maar soms lukt dat gewoon even niet en dat is ook goed. Ik zag ineens dat patronen zich herhalen, maar dat als je alert bent je eerder uit kunt stappen. Of anders gezegd: door kunt stromen, want je hebt die bagage niet voor niets eerder in de rivier in je opgeslagen.
Tel je zegeningenOké, deze blog gaat misschien nergens heen, maar daarom heet het ook ‘Zomermijmeringen’. De conclusie is wel dat je op z’n minst af en toe even mag stilstaan om je zegeningen te tellen. Ik heb genoten van twee heerlijke weken in Frankrijk, met zon, zwemmen in blauwe meren, prachtige uitzichten en wandelingen, spelletjes, mooie boeken, gezelligheid, heel veel One Direction en Tayler Swift op de playlist én rust. Het was fijn dat ik even kon loskomen van het schrijfwerk, wat me moeite kost. Ik heb mooie ervaringen en herinneringen verzameld en ben met nieuwe dromen en energie naar huis gegaan om straks weer heerlijk door te stromen, net als een rivier. 💚
