Ongerepte natuur, die vind je op Tasmanië. Alleen hier loopt de Tasmaanse duivel rond, vind je de staat met de meeste nationale parken van Australië (veertig procent is beschermd natuurgebied) en noem je de Aussies beter Tassies. Op dit eiland is alles anders dan op het Australische ‘vasteland’. De cultuur en natuur van de Tasmaanse Wildernis staan dan ook op de Werelderfgoedlijst.

Een paar feiten
Tasmanië is een eiland in de Grote Oceaan, zo’n 240 kilometer onder het zuidoosten van Australië. Het heeft een uitgestrekt en bergachtig landschap, is ruim anderhalf keer zo groot als Nederland en wordt vaak vergeleken met Nieuw-Zeeland. Het eiland is pas in 1642 ontdekt en wel door de Nederlander Abel Tasman die het Van Diemen’s Land doopte. Als snel namen de Europeanen het eiland in gebruik als strafkolonie en werden de oorspronkelijke bewoners, de Aboriginals, doelbewust uitgeroeid. Een zwarte geschiedenis dus, waardoor het eiland voor een beter imago een nieuwe naam nodig had: Tasmanië.

Onderonsje met een walibi

In december 2014 reisden we als gezin drie weken op Tasmanië. We begonnen in Launceston in het noorden en reden in een huurauto via het westen het eiland rond, waarbij we onderweg logeerden in vooraf geboekte accommodaties. Ik neem je graag mee langs de hoogtepunten van onze reis.

1. Catarac Gorge bij Launceston
Launceston is een oud stadje in het noorden van Tasmanië. Het ligt in een vallei aan de rivier de Tamar en is de tweede stad van het eiland. In het gezellige centrum waan je je tussen de Victoriaanse huizen terug in de tijd en kun je heerlijk ronddwalen. Op loopafstand van het centrum vind je Cataract Gorge, een kloof in bergachtig groen gebied waar het water stevig tussen de rotsblokken stroomt. Hier kun je mooie wandelingen maken, met een kajak over het water of met de stoeltjeslift de kloof oversteken terwijl onder je de walibi’s rondhippen.  

Cataract Gorge

2. Cradle Mountain-Lake St. Clair National Park
Cradle Mountain is een imposante berg met een kartelende top op 1545 meter hoogte. In het gelijknamige natuurpark kun je overal wandelingen maken. Over houten vlonders, rotsen en door een stukje regenwoud liepen wij een rondje van 6,2 kilometer rond het meer Dove Lake met continu uitzicht op de berg. Ook met de auto kun je het rotsachtige en ruige park verkennen. Rij bijvoorbeeld tijdens de schemering naar de Golden Fields, een uitgestrekt gebied dat in het avondlicht goud kleurt. Op dit tijdstip verschijnen ook de dieren en voor wildlife spotten is dit park een toplocatie. 

Dove Lake en Cradle Mountain

3. Wildlife spotten
Eropuit om wilde dieren te spotten werd een van onze favoriete bezigheden, bovendien is het veel leuker voor kinderen dan gewoon wandelen. Naar het vogelbekdier hebben we lang gezocht en ook de Tasmaanse duivel konden we niet in het wild spotten. Wel zagen we veel wombats, kangoeroes en zelfs echidnas (de mierenegel). Net aangekomen in onze cabin in Cradle Mountain N.P. zat er een walibi met een baby in de buidel om de hoek; schattigheid ten top! Helaas moet je Tasmanië ook delen met (giftige) slangen. We hebben ze gelukkig niet gezien, maar wisten soms wel dat ze op hetzelfde terrein waren als wij. Brr…

Een walibi in het wild

4. Hoofdstad Hobart
Hobart is een havenstad in het zuidoosten van Tasmanië met volgens velen de mooiste haven ter wereld. Hoewel het de hoofdstad is, vind ik de sfeer meer passen bij een gezellig dorp. Je kunt hier heerlijk ronddwalen in de haven en het oude stadsdeel. Wat je zeker niet mag missen is de wekelijkse Salamanca Market. Voor een rij sfeervolle, historische pakhuizen staat dan een gezellige markt. In het naastgelegen park picknicken gezinnen en is veel vertier. Wij lunchten onder het genot van een zingende jonge vrouw die zichzelf begeleidde op een grote witte harp.

De historische pakhuizen op Salamanca Place

5. Beklim Mount Wellington
Twintig kilometer ten noorden van Hobart kun je Mount Wellington beklimmen. Een ruige berg van 1271 meter hoog vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op de stad, inhammen van de zee en de bergachtige omgeving. Er gaat een smalle, slingerende weg naar de top, maar je kunt hier ook mooie wandelingen maken. Neem een jas mee, want het is vaak winderig en koud op de top.

Uitzicht op Hobart vanaf Mount Wellington

6. Richmond
In Richmond waan je je in het oude Engeland. Over een riviertje vind je hier de oudste brug en verderop de oudste kerk van Tasmanië. Het lieflijke dorp lijkt wel een park met veel groen en grote bomen waartussen historische cottages staan met romantische metalen bistrosetjes. Een sfeervolle en mooie plek om te picknicken of gewoon te relaxen.

Uitzicht op Richmond

7. Wineglassbay in Freycinet N.P.
De kerstdagen verbleven we in Freycinet National Park, een schiereiland aan de oostkust. Hier vind je bergen, stranden en prachtige baaien en kun je naar hartelust wandelen, kajakken of zelfs bergbeklimmen. Wij maakten twee mooie wandelingen. De eerste naar het het uitzichtpunt voor Wineglass Bay; een blauwe baai in de vorm van een wijnglas met wit strand tussen groene bergen. Alle foto’s die je hier maakt kunnen zo in een reisgids. De andere wandeling liep naar Sleepy Bay, een heerlijke baai met rode rotsen om even een middagdutje op te doen. Verder kún je hier de Tasmaanse duivel in het wild tegenkomen, helaas zagen wij ze niet.

Wineglass Bay

8. De Tasmanian Devil
Omdat we toch graag een Tasmanian Devil wilden zien bezochten we Natureworld, een dierenresort waar ze zieke en gewonde dieren opvangen. De Tasmanian Devil ziet er schattig uit, maar heeft ontzettend scherpe tanden waarmee ze haar prooi, inclusief botten, moeiteloos naar binnen werkt. Helaas wordt dit dier bedreigd door een besmettelijke vorm van kanker. In dit opvangcentrum worden ze onderzocht en wordt de populatie op peil gehouden. 

De Tasmanian Devil in het opvangcentrum

9. Bay of Fires
Vanaf onze camping in St. Helens bezochten we de Bay of Fires, een kustgebied met verschillende baaien waar spierwit zand ligt aan de azuurblauwe zee. Je rijdt hier over onverharde wegen en langs de kust liggen grote oranje gekleurde rotsen, vandaar de naam. Opnieuw ontdekten we een paradijs.

Bay of Fires

10. Autorijden over verlaten wegen
Ook ‘gewoon’ autorijden is een aangename bezigheid op Tasmanië. De mooiste weg loopt van Launceston naar Cradle Mountain N.P. Hier rijd je kilometerslang tussen bergen en bossen, alsof de weg gister nog door arbeiders was uitgehouwen in de rotsen. Zelden zie je een tegenligger en onderweg kun je overal stoppen voor mooie uitzichten. Nabij Queenstown in het zuiden rijd je over een spectaculaire weg door de bergen, alsof je even in een andere wereld terechtgekomen bent. Ook zijn er tal van meren om even uit te rusten (Lake St. Clair is prachtig). In het noordoosten is de negentig meter hoge Columba Falls de moeite van het bezoeken waard. Je bereikt haar via een wandelpad door sprookjesachtig bos met felgroene varens. 

Columba Falls