‘Ik ben wel benieuwd in hoeverre Venna overeenkomt met jou,’ zeiden lezers nadat ze Het kan niet altijd zomer zijn uit hadden. Ze herkenden mij in haar. En dat kan ook niet anders. Ik citeer schrijver Dimitri Verhulst: ‘Het komt uit mij, dit verhaal, ik heb dat uit mij geperst, het is autobiografisch zoals mijn drollen autobiografisch zijn.’ 

Verhaal met een boodschap
Ik wilde een verhaal vertellen, dat kon ik kwijt in Venna. Ik putte uit mijn ervaringen als decaan en gestreste werkende moeder die de zaken niet meer helder zag. Om het verhaal interessant te maken mocht ik mijn fantasie de vrije loop laten. Zo kon ik Venna verliefd laten worden op een collega, opgehemeld laten worden door een leerling en ik kon een scène schrijven waarin Venna in de trein naar Cambridge denkt aangevallen te worden door terroristen. Ik had alle vrijheid om Venna te laten zeggen, doen en denken wat ik wilde. 

‘Het kan niet altijd zomer zijn is een boek voor doordenkers,’ schreef NBD Biblion in haar recensie. ‘Een verhaal dat anders is dan andere en je ook wel aan het denken zet over wat belangrijk is in het leven en wat niet.’ En dat is wat ik wilde.

‘Alles wat anderen over je zeggen of van je vinden,
gaat niet echt over jou.
Het zijn hun gedachten over de niet-essentiële,
oppervlakkige, schijnbare, van de situatie en
omstandigheid afhankelijke jij.
Ze beoordelen je vorm, niet je essentie.’
Uit Het Lotus Effect – Pavel G. Somov

Bovenstaand motto plaatste ik voor in mijn boek. Om over na te denken.

Weg met de stress
Venna bezoekt Emily, de therapeut. ‘Vertel eens…’ zegt Emily.

‘Het werd een klaagzang. Een herhaling van zetten. Dat ik zoveel moest. Zo gestrest was. Moe ook. Echt heel moe. En dat ik was flauwgevallen op mijn werk. (…)
“Heb je je wel eens afgevraagd van wie je dat allemaal moet?” vroeg Emily.
“Wat wil jij?”‘

Wat wil jij? Het lijkt een simpele vraag, maar vind er maar eens een antwoord op. Emily adviseerde Venna meer naar haar gevoel te luisteren. 

‘Je gevoel kent de waarheid.’

En haar eigen keuzes te maken. Het gaat erom te doen wat jij wilt, waar jij gelukkig van wordt, wat bij jou past.

‘Create your life, before life creates you.’

Venna las deze tekst toen ze van het strand liep. De gekleurde graffitiletters moesten wel afkomstig zijn van haar neef Bram. Hij had ze op de houten borden gespoten die rondom een bouwplaats stonden. Bram volgde zijn hart. En bij was rebels. Dat wilde Venna ook. Ik liet haar denken:

‘Ik had mijn eigen regels overtreden en dat voelde goed.’

Je hoofd leeg schrijven
Ik kreeg ooit het advies om te gaan schrijven, om uit mijn hoofd te komen. Ik kon me er niet toe zetten. Op een zondagmiddag lag ik in de hangmat in de tuin. Ik stond op, liep naar de keuken en dronk een glas water. Terug in de tuin lag er een grote, witte ganzenveer in de hangmat, precies in het midden. Dat was mijn teken. Het was de bedoeling dat ik de ganzenveer in inkt doopte om mijn verhaal op papier te zetten. Had ik dat nu nog niet in de gaten?
De ganzenveer staat nog altijd in het pennenbakje op mijn bureau. En ik schrijf iedere dag. 

Heppie?

‘”Weer helemaal heppie?” vroeg Leon (Venna’s leidinggevende). Achter hem hing het gedicht Heppie van Joke van Leeuwen, daar refereerde hij altijd aan.
Ik trok mijn schouders op. “Nog niet helemaal heppie, maar het gaat,” zei Venna.’

Het kan niet altijd zomer zijn. Dus laat je verwachtingen los. Die van jezelf, die van anderen en die van de wereld. Dan kan het zomaar zo zijn dat je net als Venna denkt:

‘Heel even vergat ik alles waarmee ik rekening zou moeten houden.’

Hep een heppie en ontspannen zomer!