Op reis gaan kan ook in boeken. De meeste verhalen die ik lees spelen zich af in het buitenland. Vaak staat het (liefdes)verhaal centraal, maar sommige boeken hebben iets extra’s, die laten je een tijdje leven in die andere cultuur. Ik deel ze graag met je.

Onder de meidoorn
De cover van Onder de meidoorn (2011) ademt China. Met meer dan drie miljoen verkochte exemplaren is dit boek een cultureel icoon geworden. Het verhaal gaat over het schoolmeisje Jing Qiu. Tijdens de Culturele Revolutie wordt ze naar een afgelegen bergdorp gestuurd voor ‘heropvoeding’. Haar vader is als kapitalist gevangen gezet en de toekomst van Jing Qiu, haar moeder en zusje hangt af van haar gedrag. Als ze  de knappe Lao San leert kennen in het pleeggezin waar ze verblijft, wijst ze zijn avances dan ook resoluut af. Eén verkeerde stap en het leven van haar en haar gezin kan voor altijd verpest zijn. 

Jing Qiu heeft een totaal gebrek aan zelfwaardering. Extra schrijnend vond ik dat Jing Qiu geen idee heeft wat een liefdesrelatie inhoudt en welk gedrag wel en niet mag. ‘Heeft hij je omhelsd? Heeft hij je gekust?’ vraagt moeder als ze ontdekt dat ze Lao San vaker ziet. Jing Qiu was ontdaan. Het was afgelopen met haar! Omhelzen en kussen waren oneerbare dingen, waarom zou haar moeder daar anders zo bezorgd over zijn? Lao San geeft echter niet op en blijft haar in het geheim opzoeken. Als Jing Qiu om extra geld te verdienen een betonvloer stort, maar bij gebrek aan schoenen met blote voeten op het hete, ruwe beton loopt, koopt Lao San rubberlaarzen voor haar en eist dat ze naar het ziekenhuis gaat om het beton uit haar open kloven te laten halen. Ze weigert echter, wat het begin is van een verrassend en dramatisch einde van het boek. Dit verhaal laat je niet onberoerd achter. De bemoeienis van de overheid zit je ook dicht op de huid, je waant je in het echte China.

Door de vertaling uit het Chinees moest ik in het begin even door de houterige schrijfstijl heen lezen, maar dat lukte snel omdat dit klassieke liefdesverhaal (de nieuwe Romeo en Julia wordt wel gezegd) me meteen aangreep. De Chinese schrijfster Ai Mi (pseudoniem) schreef dit waargebeurde verhaal in Amerika waar ze inmiddels woont en een teruggetrokken leven leeft. Haar boek is ook verfilmd.

Australië op blote voeten
Australië op blote voeten (1995) is geschreven en wordt verteld door Marlo Morgan. Ze werkt in Amerika als arts aan een project voor Aboriginals met zelfmoordneigingen. Haar project blijft Down Under niet onopgemerkt en ze wordt uitgenodigd langs te komen in het noorden van Australië voor een bijzondere ontmoeting met een Aboriginal stam. Op hoge hakken en in haar perzikkleurige mantelpakje stapt Marlo in een jeep zonder kap, op weg naar een stambijeenkomst van deze oerbewoners. Zigzaggend over de zanderige woestijnbodem wordt ze door haar chauffeur steeds verder het binnenland ingereden. Na een rit van vier uur komt ze aan bij de stam waar niemand Engels spreekt. Haar kleren moet ze inruilen voor een voddige omslagdoek, haar handtas met alle belangrijke spullen moet ze achterlaten en zonder dat ze het zelf weet trekt ze voor drie maanden de woestijn in op ‘walkabout’. Ze werd gewoon nog zo’n Amerikaan die in het buitenland verdween, is dan haar gedachte. Ondertussen leert ze in de woestijn belangrijke levenslessen: een zijn met de natuur, het loslaten van gehechtheid aan voorwerpen, vertrouwen op gevoel. Als ze de leiding over de groep krijgt, vinden ze dagenlang geen eten en water, ze zal zich nog beter moeten afstemmen op de woestijn.

Naast dat dit een prachtig en heerlijke verhaal is om te lezen omdat je door de Australische woestijn reist en veel van de Aboriginals leert, maakt dit boek je ook weer bewust van wat belangrijk is in het leven. Win-win dus, als je dit boek gaat lezen.  

Lion
Lion (2013) neemt je mee naar India. Als kleine jongen wordt Saroo in Calcutta van de straat gehaald en opgenomen in een weeshuis. Hij is ongeletterd en kan niet vertellen waar hij vandaan komt, waarna hij wordt geadopteerd en in Hobart – op het eiland Tasmanië in Australië – een nieuw leven begint. Gelukkig omringen zijn adoptieouders hem met Indiase beeldjes en een landkaart, waarop ze hem later aanwijzen dat hij uit Calcutta komt. Als hij een beetje Engels heeft leren spreken, vertelt hij zijn ouders dat hij helemaal niet uit die stad komt. Dat hij met de trein was gaan reizen vanaf een station dat ‘Bramapoer’ of ‘Berampur’ of iets dergelijks zou heten. Hij vertelt dat het ver van Calcutta ligt en dat niemand hem daar kon vertellen hoe hij zijn ‘thuis’ kon terugvinden. Verdwaald dus. Met alle (emotionele) gevolgen van dien. Als Saroo ouder is, zoekt hij jarenlang via de landkaart en later Google Earth naar alle treinstations in India. De zoektocht naar zijn oorsprong wordt een obsessie. Af en toe meent hij herkenningspunten te herinneren en zijn zoekgebied wordt steeds groter. Komt hij wel echt uit India?  

Het adoptieverhaal met de zoektocht naar Saroos roots sprak mij vanaf de eerste pagina aan. Dat Saroo zijn eigen, waargebeurde verhaal schrijft, maakte het voor mij extra aangrijpend. Hij vertelt veel over zijn korte leven in India. Het boek is ook verfilmd.

De zevende zus
In De zevende zus – het nieuwste en laatste door Lucinda Riley zelf geschreven boek in deze serie – waan je je niet zó in het buitenland als in bovenstaande boeken, toch wil ik dit boek hier een plek geven. In alle boeken van deze serie neemt ze je namelijk in prachtige (liefdes)verhalen wel mee op reis. Persoonlijk heb ik het meest genoten van Parel waarin je via Thailand naar het binnenland van Australië afreist. Maar de inkijkjes in Noorwegen, Schotland, Spanje, Brazilië, Kenia, Rio de Janeiro, Londen en New York waren ook zeer de moeite waard. In De zevende zus doe je veel van die plekken nog een keer kort aan en land je even op een tropische eiland in de Stille Oceaan.

Het verhaal gaat zoals de titel al zegt over de zoektocht naar de zevende zus. Net als in haar andere boeken is er een verhaallijn in de huidige tijd en eentje uit het verleden, die zich deze keer in Ierland afspeelt en veel over de geschiedenis vertelt. Ierland is Riley’s geboorteland, ze wist altijd dat het laatste deel van haar boek zich daar zou afspelen.

Naar mijn mening mist dit boek iets van de mystiek die er in eerdere delen van deze serie wel is. Dat kan komen omdat in dit verhaal sneller van het ene naar het andere land gereisd wordt. Het deel van het verhaal waar ik het meest van heb genoten, speelt zich af in Frankijk. Hier had ik weer het gevoel in dezelfde flow te zitten als in haar voorgaande boeken. 

Ben je opzoek naar een boek waarin je je een tijd in het buiteland waant? Dan kan ik je een van bovenstaande boeken zeker aanraden.