Een vuistdikke roman uit 1838 onderbrak mijn liefde voor lezen. Het kaft waarop een afbeelding van een leeuw zegevierde, viel bijna uit elkaar. De bladzijden waren bruin verkleurd en roken naar een muffe zolderkamer. Het moet De leeuw van Vlaenderen zijn geweest, mijn verplichte leesvoer voor het vwo-examen. Het ontlook wel mijn talent tot snellezen. Van de linkerbovenhoek naar de rechterbenedenhoek schoof mijn wijsvinger pagina voor pagina over het papier opzoek naar belangrijke woorden of passages.
Nijntje in de speeltuin
Kortgeleden herinnerde ik mij dat ik vóór die historische roman ook van boeken hield. Als klein meisje voelde ik aan het papier dat dik was of dunner, glad of ruw. Ik werd verliefd op kleurrijke tekeningen, zoals ik nu weer verliefd kan zijn op mooie covers. En ook toen al snoof ik de geur op van een nieuw gedrukt boek. De eerste boeken waar ik fan van was, waren van Nijntje. Al op mijn tweede las ik mijn ouders voor op de melodie waarin zij mij eerder het verhaal hadden verteld. Nijntje in de speeltuin was mijn favoriet. ‘Toen was de glijbaan aan de beurt – Dat gaat hard, riep Nijntje – Hoi hoi, hoi hoi, hoi hoi – Het lijkt wel of ik vlieg.’ Daarna kwamen Jip en Janneke, Pinkeltje en Peter gaat naar het ziekenhuis, dat ik ook uit mijn hoofd kon ‘voorlezen’.
Bibliotheek
Boeken met letters. Sommige kinderen moeten gestimuleerd worden om die te lezen, maar ik had Floortje Bellefleur. We gingen samen op avontuur naar New York, op fietsvakantie of ik liep een dagje met haar mee bij de dierenambulance. In de zomervakantie sleepte ik ook stripboeken uit de bibliotheek, waar ik vaste klant was, ook van het betalen van te laat boetes. Na mijn middelbare schoolexamen stopte het lezen. Dat boek over die leeuw, het Engelse Animal Farm en Duitse boeken waarvan ik me geen enkele kan herinneren, werkten daar succesvol aan mee. Tijdens mijn studie heb ik blijkbaar wel de boeken van Bridget Jones in huis gehaald, maar ik ken vooral de films. Toen Yke en ik later gingen reizen greep ik weer vaker naar een boek, maar het tempo waarin hij de Harry Potter reeks en andere romans verslond, kon ik niet bijbenen.
Schrijfopleiding
Snel nadat ik me in 2016 had aangemeld voor de schrijfopleiding Romans en korte verhalen schrijven, werd er een doos boeken bij me thuis bezorgd. Boeken over schrijven, die ik wél verslond. De opdracht was ook om meer romans te gaan lezen, want een goede schrijver leest. Ik begon maar eens met Tirza van Grunberg, ten slotte prijkte mijn naam al jaren op een mooie cover bij ons in de boekenkast. Daarna volgden meer romans en inmiddels ben ik altijd in een boek bezig. Ik ging ook boeken herlezen, nu met een andere blik. Beetje bij beetje herinnerde ik mij weer waarom ik zo van lezen hield. Wegdromen naar andere oorden, leren van andermans ervaringen en gewoon ontspannen, bij voorkeur op de loungebank in de zon.
De paplepel
Hoe meer je leest, hoe langer je wensenlijst voor boeken wordt. Boeken staan dan ook steevast op mijn verlanglijstjes en ik ben nog steeds een trouwe bezoeker van de bibliotheek. Mijn kinderen nam ik daar van kleins af aan mee naar toe. Ik heb altijd gehoopt dat ze uit zichzelf zouden gaan lezen en dat leuk zouden vinden. Misschien omdat ook zij vanuit de wieg boeken voor hun neus hebben gekregen, lijkt dat gelukt. De New York bestsellers worden in de gaten gehouden en zelfs in het Engels gelezen, soms lezen ze in verschillende boeken tegelijkertijd en allemaal hebben ze de Harry Potter boeken afgevinkt. Hopelijk haken ze niet net als ik af na hun middelbare eindexamens. De Boekenweek is in ieder geval weer een mooi moment om ze kennis te laten maken met een nieuw boek. Op naar een mooi nieuw leesjaar!
Deze Lentekrabbels lees je misschien ook graag:
Weergaven: 185